El Ablativo Absoluto
Se trata de una construcción en la que el participio concierta en género, número y caso (siempre ablativo y sin preposición) con un sustantivo o pronombre que no desempeña ninguna función en la oración principal: este sustantivo o pronombre es exclusivamente sujeto del participio. La proposición de ablativo absoluto equivale a una proposición adverbial, y puede ser traducido con la conjunción que exija el contexto. También se puede traducir por gerundio (part.presente), participio (part. perfecto) o gerundio compuesto (part.perfecto de un verbo deponente):
Pythagoras, Tarquinio Superbo regnante, in Italiam venit.
Oppidum,
paucis defendentibus, expugnare non potuit.
C. Flaminius, religione neglecta, cecidit apud Trasumenum.
Nihil bonum, voluptate dominante, inveniri potest.
Hay que resaltar que, al no existir en latín el participio de presente del verbo sum, podemos encontrar ablativos absolutos sin participio (ablativo absoluto abreviado) cuando éste había de ser el del verbo sum:
Me puero.
Hannibale vivo.